ପୁରୀର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ବିରାଜିତ ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଏକ ବିଶେଷ ଲକ୍ଷଣ ହେଉଛି—ତାଙ୍କର ବଡ଼ ଆଖି। ଏହି ବଡ଼ ଆଖି ଦେଖି ଅନେକ ଭକ୍ତଙ୍କ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ , “ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଖି ଏତେ ବଡ଼ କାହିଁକି?”
ଏହା ପଛରେ ଲୁଚିଛି ଏକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ କାହାଣୀ….
ଦିନେ ବୈକୁଣ୍ଠରେ ଦେବୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପ୍ରଭୁ ନାରାୟଣଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ:
“ପ୍ରଭୁ, ତୁମେ ଏତେ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କର, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ତୁମକୁ ଦେଖିପାରନ୍ତି ନାହିଁ। କିଛି ଏମିତି କର, ଯାହାଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତେ ତୁମ ଦୟାମୟ ଦୃଷ୍ଟି ପାଇପାରିବେ।”
ଭଗବାନ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ,
“ମୁଁ ଏପରି ଏକ ରୂପ ଧାରଣ କରିବି, ଯାହାରେ ମୋ ଆଖି ସଦା ଖୋଲା ଓ ବଡ଼ ରହିବ। ଯେଉଁଠାରେ ମୁଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖିପାରିବି, ଓ ସମସ୍ତେ ମୋର ଦୃଷ୍ଟିରେ ରହିବେ।”
ସେଇ ଦିନଠାରୁ, ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଆଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ବଡ଼ ଓ ଖୋଲା ଅଛି।
ଏହି ବଡ଼ ଆଖି ଦ୍ୱାରା ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖନ୍ତି, ଧନୀ ଓ ଗରିବ, ଜ୍ଞାନୀ ଓ ଅଜ୍ଞାନୀ, ଦେଶୀ ଓ ବିଦେଶୀ, ଦୁଃଖୀ ଓ ସୁଖୀ। ଏହି ଆଖି ଅଟୁଟ ଦୟା, ଅନନ୍ୟ ଭକ୍ତିର ପ୍ରତୀକ।ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବଡ଼ ଆଖି ଆମକୁ ଶିଖାଏ – ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମ ଭାବରେ ଦେଖ, ଦୟା କର, ଓ ସେବା କର। ଯେଉଁ ଭଳି ମହାପ୍ରଭୁ ତାଙ୍କ ଆଖି ଖୋଲି ଏବଂ ବଡ଼ ରଖି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖନ୍ତି, ସେଇପରି ଆମେ ମଧ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସହୃଦୟ ବଶତଃ ସ୍ନେହ ଓ ଭଲପାଇବା ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିବା ଉଚିତ।”ତାହାଠାରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ବଡ଼ ଆଖି ଦେଖି ଭକ୍ତ ଭାବୁଛନ୍ତି— ‘ମୁଁ ଆସିବି ବୋଲି ମୋ ପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ଜାଗି ବସିଛନ୍ତି।'” ” ମହାପ୍ରଭୁ ଦୃଶ୍ୟରେ ନୁହେଁ, ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ ହୁଅନ୍ତି।”
“ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ!”
