ଭୁବନେଶ୍ୱର ୦୮/ଜୁଲାଇ : ଭୁବନେଶ୍ୱରର ହୃଦୟକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବସ୍ଥିତ ରାମମନ୍ଦିର ସେ କେବଳ ଏକ ଧାର୍ମିକ ସ୍ଥଳ ନୁହେଁ, ବରଂ ଓଡ଼ିଶାର ସଂସ୍କୃତି, ଅତିଥି ସତ୍କାର ଓ ଧାର୍ମିକ ଏକତାର ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ପ୍ରତୀକ। ୧୯୭୫ ମସିହାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ୪ ବର୍ଷ ଧରି ନିର୍ମାଣ ହେବା ପରେ ୧୯୭୯ ମସିହାରେ ଏହାର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଉତ୍ସବ ହୋଇଥିଲା। ଏହି ମନ୍ଦିର ନିଜେ ଏକ ଅନୋଖା ଉଦାହରଣ, ଯାହା କୌଣସି ସରକାରୀ ପ୍ରୟାସରୁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଭକ୍ତଙ୍କ ଶ୍ରଦ୍ଧା, ଦାନ ଓ ଏକତାର ଫଳ। ବାରଙ୍ଗର କାଚ କାରଖାନା ମାଲିକ ଝୁନ୍ଝୁନ୍ୱାଲା, ରାଜମହଲ ହୋଟେଲର ସାହୁ, ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଉଦ୍ୟୋଗପତି ମିଶି ଏହି ଭବ୍ୟ ମନ୍ଦିର ତିଆରି କରିଥିଲେ। ଏହାର ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ୭୭ ହଜାର ଟଙ୍କା ସହ ଦାନ ଓ ସହଯୋଗ ମାଧ୍ୟମରେ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା। ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦେବଦେବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର, ଆର୍ଟିସ୍ଟିକ୍ ଡିଜାଇନ୍ ଓ ମାର୍ବଲ ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଦର୍ଶକଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ କରୁଥାଏ।ରାମ, ସୀତା ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପିତ ମୁଖ୍ୟ ଗର୍ଭଗୃହ ବ୍ୟତୀତ, ଏଠାରେ ରାଧାକୃଷ୍ଣ, ଶିବ, ଗଣେଶ, ହନୁମାନ ଓ ସତୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟ ଅଛି। ରାଜସ୍ଥାନର ମକ୍ରାନା ମାର୍ବଲରେ ତିଆରି ଏହି ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଦାନ ମାଧ୍ୟମରେ ଆଣାଯାଇଥିଲା। ମନ୍ଦିର ନିମିତ୍ତ ପୂଜାରିଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଓ ପଶ୍ଚିମ ଭାରତର ଅଞ୍ଚଳରୁ ନିଯୁକ୍ତି କରାଯାଇଥିଲା, ଯାହା ଓଡ଼ିଶାର ସାଂସ୍କୃତିକ ଏକତାକୁ ଦୃଢ଼ କରିଥିଲା। ପୂଜାରିମାନେ ମାସିକ ୧୫୦ ଟଙ୍କା ଦରମାରେ ସେବା କରୁଥିଲେ, ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ପୂଜା ସାମଗ୍ରୀ ବିକ୍ରୟ ଦୋକାନ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା। ଯଦିଓ ପରେ ଟ୍ରଷ୍ଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ବିବାଦ ହୋଇଥିଲା, ଏବେ ଏହି ମନ୍ଦିର ଦେବୋତ୍ତର ବିଭାଗର ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ଅଛି। ଏହି ମନ୍ଦିର କେବଳ ଧାର୍ମିକ ନୁହେଁ, ଓଡ଼ିଆ ସ୍ବାଭିମାନ, ଏକତା ଓ ଅମୂଲ୍ୟ ସଂସ୍କୃତିର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଚିହ୍ନ ଅଟୁଟ ଭାବେ ରହିଛି।
