ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଶାସ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଦିନରେ, ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ପରେ ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପୂର୍ବରୁ ହୋମ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି।ହିନ୍ଦୁ ବିବାହ କେବଳ ଦୁଇ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନୁହେଁ ବରଂ ଦୁଇଟି ପରିବାରର ଏକ ପବିତ୍ର ମିଳନ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ଏହି ରୀତିନୀତିର ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଂଶ ହେଉଛି ‘ହୋମ’ । ଯାହା ଚାରିପାଖରେ ବର ଏବଂ କନ୍ୟା ସାତ ଘେରା ପରିକ୍ରମା କରନ୍ତି।ଧାର୍ମିକ ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକ ରାତିକୁ ଅନ୍ଧାର ଏବଂ ନକାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତିର ସମୟ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତି। ଏହି ସମୟରେ ତନ୍ତ୍ର-ମନ୍ତ୍ର ଏବଂ ଆସୁରିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରାଯଅଏ । ଏହି ସମୟରେ ଖରାପ ଶକ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ବହୁତ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇଯାଆନ୍ତି। ତେଣୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ସକାରାତ୍ମକ ଶକ୍ତିରୁ ଲାଭ ପାଇବା ପାଇଁ ଦିବାଲୋକରେ ହୋମ ଯଜ୍ଞ ଭଳି ଶୁଭ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ସର୍ବୋତ୍ତମ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ।
ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ, ରାତି ହେଉଛି ତାନ୍ତ୍ରିକ ଏବଂ ଅଘୋରୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଦେବତାଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାର ସମୟ। ତଥାପି, ଗୃହସ୍ଥମାନଙ୍କୁ ଦିନରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ଜଡିତ ଶୁଭ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଆଯାଇଛି।
ଧାର୍ମିକ ବିଦ୍ୱାନଙ୍କ ମତରେ, ଏହି ସତ୍ୟକୁ ନୂତନ ପିଢ଼ି ପାଇଁ ବୁଝିବା ଟିକେ କଷ୍ଟକର ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଶାସ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ବ୍ରହ୍ମ ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଏବଂ ଶୁଭ ଶକ୍ତିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତି। ଏହି କାରଣରୁ, ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ, ବିବାହ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପୂଜାକାର୍ଯ୍ୟ ସକାଳେ କିମ୍ବା ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ କରାଯାଉଥିଲା।ରାତ୍ରି ବିବାହ ସମ୍ପର୍କରେ ଆଉ ଏକ ବିଶ୍ୱାସ ହେଉଛି ଯେ, ଧ୍ରୁବ ନକ୍ଷତ୍ର ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କୁ ସାକ୍ଷୀ ଭାବରେ ରଖି ବିବାହ କରିବା ଶୁଭ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ସାତ ଘେରା ପରିକ୍ରମା ସମୟରେ, ନବବିବାହିତ ଦମ୍ପତିଙ୍କୁ ସପ୍ତଋଷି ନକ୍ଷତ୍ର ଏବଂ ଧ୍ରୁବ ନକ୍ଷତ୍ର ଦେଖାଯାଏ। ଧ୍ରୁବ ନକ୍ଷତ୍ର ସ୍ଥିରତାର ପ୍ରତୀକ, ତେଣୁ ଦମ୍ପତିଙ୍କୁ ଏହାର ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଏ।
ଏହା କେବଳ ରାତିରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଏ, ତେଣୁ ବିବାହର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସାକ୍ଷୀ କରିବା ପାଇଁ ରାତିର ଶୁଭ ସମୟ ବାଛି ଦିଆଯାଇଥିଲା। ଏହି ସମୟରେ, ରାତିରେ ଚନ୍ଦ୍ର ଏବଂ ଶୁକ୍ରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ପ୍ରେମ ଏବଂ ସୌଜନ୍ୟତାକୁ ସୂଚିତ କରେ।
ରାତି ସମୟରେ ବିବାହ ପରମ୍ପରା ପଛରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଐତିହାସିକ କାରଣ ରହିଛି ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ। ଐତିହାସିକମାନଙ୍କ ମତରେ, ମୋଗଲ ଯୁଗରେ ଦିନରେ ବିବାହ କରିବା ଅସୁରକ୍ଷିତ ହୋଇପଡ଼ଥିଲା।ଆକ୍ରମଣକାରୀଙ୍କ ଭୟରେ, ହିନ୍ଦୁ ପରିବାରମାନେ ଅନ୍ଧାରରେ ଚୁପଚାପ୍ ବିବାହ ଉତ୍ସବ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ।
